Je kijkt er maanden naar uit; de geboorte van je baby. Je maakt je allerlei voorstellingen van hoe het straks is samen met je baby. Je bent al helemaal verliefd en nieuwsgierig naar dat nieuwe mensje. De bevalling begint, de baby wordt geboren en… je voelt je helemaal geen moeder..

Het komt erg vaak voor dat ‘nieuwe’ moeders niet direct de moedergevoelens voelen die ze verwachten te voelen. In de meeste voorlichting en artikelen die je kunt lezen over het moederschap wordt volop gesproken over DE roze wolk. En hoe geweldig het is om je baby in je armen te houden na de geboorte en de band te voelen. Hierdoor wordt de verwachting gewekt dat je het normaal is die band gelijk te voelen. Maar ik kom er steeds vaker achter dat dit niet zo is. En dat doet me erg veel verdriet want het maakt de start van de baby met de moeder tot een drama en wellicht een trauma voor beide, terwijl dit niet nodig is.

Doordat ik bij familie en vrienden heb kunnen zien dat de roze wolk en de liefde voor je baby niet altijd automatisch aanwezig is bij de geboorte, was ik hierop voorbereidt. Maar helaas zijn vele moeders dit niet. Pas hoorde ik weer een kennis die zwaar in de put zat en het totaal niet meer zag zitten om haar baby op te voeden omdat ze niets voelde. Ze dacht dat ze het niet in zich had om moeder te zijn, en begon aan alles te twijfelen. Een andere bekende wilde haar baby weggeven omdat ze terug wilde naar ‘vroeger’. Ze voelde geen band met haar baby de eerste dagen en wilde geen moeder meer zijn.

Als je nooit gehoord hebt dat dit ook kan gebeuren, en het zelfs vaker voorkomt dat die gevoelens en band later komen dan gelijk na de geboorte, dan ga je aan jezelf twijfelen als moeder. Soms komt dit gevoel pas na een aantal weken of zelfs maanden. Moeders durven dit niet hardop te zeggen, want wat moeten andere mensen dan wel niet denken. Dus ze zetten een masker op van gelukkige moeder terwijl ze van binnen langzaam kapot gaan van verdriet en schuldgevoelens.

Bij mijn eerste bevalling was ik hierop voorbereid en heb ik haar met liefde verzorgt en geknuffeld. Mijn moedergevoelens voelde ik pas na een week of vijf toen mijn dochtertje in haar maxi-cosi op de voorstoel van de auto stond en lieve geluidjes maakte. Ik keek haar aan en voelde mijn hart overstromen van geluk en liefde. En ik wist ook gelijk; DIT is moederliefde en de band die je kunt voelen met je baby.

Hoe voelde jij je na de bevalling van je zoon of dochter?