Categoriearchief: Zwangerschap

Sankofa blog

Ervaringen bij mama in de buik

Een baby in de buik ervaart precies hetzelfde als de moeder. Niet op een bewust niveau, maar onbewust neemt een ongeboren baby alles in zich op. In jouw onderbewustzijn zitten ook alle ervaringen en gevoelens die je hebt meegenomen tijdens jouw zwangerschap. Is er tijdens jouw zwangerschap bijvoorbeeld veel angst en onzekerheid over jou als baby geweest, dan neem je dit gevoel ‘angst’ mee en kun je je vaak onzeker voelen. Was je moeder bang om in de avond te gaan slapen, bijvoorbeeld omdat het donker is, dan zal jij als baby na de geboorte deze angst ook voelen bij het slapen gaan.

Heb je zelf (of je eigen kinderen) bepaald gedrag wat ‘anders’ is of ongebruikelijk, probeer dan eens na te gaan wat je hebt meegekregen tijdens je zwangerschap of geboorte. Of wat je jouw kind hebt meegegeven tijdens zijn/haar zwangerschap. Pas na deze bewustwording kan er verandering plaatsvinden.

‘Wat niet als bewustwijn tot ons komt, komt tot ons als lot’ zei Carl Jung.

Vertel daarom aan je kind wat er tijdens zijn/haar zwangerschap gebeurd is en hoe je je voelde over de geboorte. Dit kan bij een baby maar zeker ook bij oudere kinderen. Ze hoeven niet woordelijk te begrijpen wat je zegt, ze snappen het toch wel. Laat ook de vaders hun verhaal doen over hun beleving.

Zelf heb ik de bevalling van mijn dochtertje verschillende keren tegen haar verteld. Ik heb haar op mijn arm genomen en verteld hoe zwaar het was om haar geboren te laten worden, en dat ik me daar schuldig over voelde naar haar toe. Je zag haar dan ontspannen en de gebalde vuistjes gingen dan open. Deze schuld die ik voelde legde ik op deze manier niet bij haar neer, omdat het voor haar duidelijk is dat het niet haar gevoel was wat ze voelde, maar het gevoel van mama. Ze kan het loslaten.

Het is trouwens nooit te laat voor dit soort gesprekken met je kinderen.

Ik hoor graag jouw ervaringen of vragen hierover! Laat je een reactie achter?

Sankofa - zwanger

Je ongeboren kind leert snel!

Veel mensen gaan ervan uit dat baby’s niets meekrijgen van hun geboorte. Gelukkig wordt er steeds meer bekend over de periode voor de conceptie en tijdens de zwangerschap. Pre- en perinatale psychologie genaamd. Hierin is sinds kort erkend dat alles wat de moeder voelt en ervaart wordt doorgegeven aan de foetus. (Bron: HappiKids, artikel van Anna Verwaal)

Tijdens mijn zwangerschap van mijn dochter Esmee heb ik hierover veel geleerd en toegepast. Het is erg mooi om tijdens je zwangerschap al contact te maken met je baby. Door je handen op je buik te leggen en ‘naar je baby te denken’ maak je dit contact al.

Als je tijdens je zwangerschap iets meemaakt wat een emotie bij je losmaakt (boosheid, angst, blijdschap) krijgt je ongeboren baby dit ook mee. Het is dus verstandig om dit aan je baby uit te leggen door te vertellen dat bijvoorbeeld de boosheid die hij/zij voelt terecht is, maar dat deze van mama is. Zo snapt je baby dat deze er niets mee hoeft te doen en kan het dan ook weer loslaten. Je kunt zo ook harde of rare geluiden uitleggen.

Naast je gevoelens en emoties kun je ook andere dingen meegeven tijdens je zwangerschap. Om ervoor te zorgen dat je kindje na de geboorte snel een slaapritme ontwikkelt, vertel je elke avonds tegen je buik-baby dat het donker is, de dag voorbij is en het hoog tijd is om te gaan slapen. Als je in de ochtend wakker wordt, maak je contact met je baby door weer je handen op de buik te leggen en te vertellen dat het ochtend is. Tijd om wakker te worden en de dag te beginnen. Heb je spannende dingen te doen die dag, dan kun je dit ook alvast vertellen. Als je als moeder bijvoorbeeld elke nacht om bijvoorbeeld 5 uur wakker wordt, omdat zijzelf of haar partner opstaat voor het werk, is de kans groot dat je geboren kind dit ritme na zijn geboorte ook gaat doorvoeren. Dit is namelijk wat het geleerd heeft tijdens de zwangerschap in de buik. Dus vertel je baby alvast wat je van hem/haar verwacht.

Wat zou jij je baby willen vertellen?