Veel mensen gaan ervan uit dat baby’s niets meekrijgen van hun geboorte. Gelukkig wordt er steeds meer bekend over de periode voor de conceptie en tijdens de zwangerschap. Pre- en perinatale psychologie genaamd. Hierin is sinds kort erkend dat alles wat de moeder voelt en ervaart wordt doorgegeven aan de foetus. (Bron: HappiKids, artikel van Anna Verwaal)

Tijdens mijn zwangerschap van mijn dochter Esmee heb ik hierover veel geleerd en toegepast. Het is erg mooi om tijdens je zwangerschap al contact te maken met je baby. Door je handen op je buik te leggen en ‘naar je baby te denken’ maak je dit contact al.

Als je tijdens je zwangerschap iets meemaakt wat een emotie bij je losmaakt (boosheid, angst, blijdschap) krijgt je ongeboren baby dit ook mee. Het is dus verstandig om dit aan je baby uit te leggen door te vertellen dat bijvoorbeeld de boosheid die hij/zij voelt terecht is, maar dat deze van mama is. Zo snapt je baby dat deze er niets mee hoeft te doen en kan het dan ook weer loslaten. Je kunt zo ook harde of rare geluiden uitleggen.

Naast je gevoelens en emoties kun je ook andere dingen meegeven tijdens je zwangerschap. Om ervoor te zorgen dat je kindje na de geboorte snel een slaapritme ontwikkelt, vertel je elke avonds tegen je buik-baby dat het donker is, de dag voorbij is en het hoog tijd is om te gaan slapen. Als je in de ochtend wakker wordt, maak je contact met je baby door weer je handen op de buik te leggen en te vertellen dat het ochtend is. Tijd om wakker te worden en de dag te beginnen. Heb je spannende dingen te doen die dag, dan kun je dit ook alvast vertellen. Als je als moeder bijvoorbeeld elke nacht om bijvoorbeeld 5 uur wakker wordt, omdat zijzelf of haar partner opstaat voor het werk, is de kans groot dat je geboren kind dit ritme na zijn geboorte ook gaat doorvoeren. Dit is namelijk wat het geleerd heeft tijdens de zwangerschap in de buik. Dus vertel je baby alvast wat je van hem/haar verwacht.

Wat zou jij je baby willen vertellen?